Εκεί… την έχει πατήσει η ΑΕΚ

• Φαίνεται πως η πιο σημαντική «ήττα» της ΑΕΚ ως τώρα φέτος, είναι πως έχουμε φτάσει τέλος Γενάρη κι ένα τόσο μεγάλο μέρος του κόσμου της, έχει πειστεί πως είναι… η ριγμένη της υπόθεσης.

• Με αποτέλεσμα να φτάνουν πολλοί να συζητάνε από τώρα και με την βαθμολογία που υπάρχει, για πρωτάθλημα… ΠΑΟΚ και Ολυμπιακού.

• Για μένα φέτος το πρόβλημα είναι – πολύ – λιγότερο στο παρασκήνιο και πολύ περισσότερο στο προσκήνιο.

• Η δική μου αίσθηση είναι πως φέτος με τις αλλαγές στην ΕΠΟ και την άμεση εμπλοκή των διεθνών ποδοσφαιρικών οργάνων (που πολλοί την ξεχνάνε…), το προσκήνιο έχει αποκτήσει πολύ μεγαλύτερη σημασία από το παρασκήνιο.

• Φέτος κρίνονται πάρα πολλά από την ψυχολογία με την οποία πάνε οι διαιτητές στα παιχνίδια των τριών διεκδικητών.

• Κι από την ικανότητα τους να διαχειριστούν την επικοινωνιακή κυρίως πίεση που τους ασκείται.

• Όλοι βλέπουμε ξεκάθαρα ποια είναι η τακτική κάθε ομάδας.

• Στον Ολυμπιακό για παράδειγμα, έχουν υιοθετήσει μια ξεκάθαρη πολιτική. Δημόσια και ανοιχτή.

• Για κανέναν διαιτητή δεν είναι εύκολο, ακόμη κι αν γνωρίζει πως ο Ολυμπιακός δεν έχει την επιρροή που είχε στην ΕΠΟ, να ξέρει πως αντιμετωπίζεται σαν εχθρός από ένα μέγεθος σαν τους «ερυθρόλευκους». Ούτε για την ΚΕΔ φυσικά.

• Μιλάμε για τον Ολυμπιακό, δεν μιλάμε για τον Αστέρα Ραχούλας… Και όχι για τον Ολυμπιακό του Σαλιαρέλη.

• Και οι άλλοι φώναζαν για την διαιτησία όταν ήταν… στην απ’ έξω τα προηγούμενα χρόνια, αλλά φώναζαν με διοικήσεις αδύναμες και ανυπόληπτες. Χωρίς καμιά επικοινωνιακή επιρροή.

• Δεν είναι το ίδιο να «φωνάζει» και να πιέζει η ΑΕΚ του Σταύρου Αδαμίδη ή ο Παναθηναϊκός του Γόντικα και το ίδιο ο Ολυμπιακός του Βαγγέλη Μαρινάκη.

• Ο ΠΑΟΚ επίσης κινείται πολύ οργανωμένα ως προς την άσκηση επικοινωνιακής πολιτικής σε θέματα διαιτησίας, αν και φυσιολογικά με δεδομένη την αλλαγή στην ΕΠΟ, το κάνει πολύ λιγότερο… τρανταχτά σε σχέση με τον Ολυμπιακό.

• Έχει όμως την στόχευση του και την υπηρετεί. Και κατά κανόνα, δεν χάνει…

• Απέναντι σε όλα αυτά, η γενική διαπίστωση είναι πως μέσα σε ένα σκληρό παιχνίδι επικοινωνιακής πίεσης, που για πρώτη φορά μετά από χρόνια έχει πραγματικά πλέον μεγάλη σημασία, το στίγμα της ΑΕΚ δείχνει προς τα έξω, να λείπει.

• Η ΑΕΚ μετά το πέναλτι του Βάτσιου με την Λαμία, βρέθηκε στο προσκήνιο, χωρίς αυτό να στοιχειοθετείται επαρκώς από τα πραγματικά δεδομένα, σαν η κύρια ευνοημένη, βάσει μιας μεμονωμένης φάσης.

• Πιο έμμεσα και πολύ πιο προσεκτικά από πλευράς ΠΑΟΚ, πιο άμεσα και μάλλον πιο αποτελεσματικά από πλευράς Ολυμπιακού.

• Από πολύ νωρίς άρχισε αυτό να λειτουργεί εναντίον της.

• Φαινόταν και φαίνεται ακόμη παιχνίδι με παιχνίδι, πως οι διαιτητές φοβόντουσαν πολύ περισσότερο να χρεωθούν λάθος υπέρ της ΑΕΚ, παρά υπέρ κάποιου από τους άλλους δύο.

• Και από το να «μη σε ευνοήσω», στο να «σου κόψω και κάτι», δεν είναι μεγάλη η απόσταση…

• Φέτος στο πρωτάθλημα κατά 95% τα λάθη που γίνονται στα ματς των τριών, δεν είναι από αυτά …που γράφουν ιστορία.

• Αλλά επειδή σε επικοινωνιακό επίπεδο η διαιτησία παραμένει στο πρώτο πλάνο, πάμε μοιραία σε συζήτηση για φάσεις που στο μεγαλύτερο ποσοστό άλλες εποχές θα περνούσαν απαρατήρητες.

• Εκεί το πεδίο εξελίσσεται από τις αρχές του φθινοπώρου, σε όλο και λιγότερο προνομιακό για την ΑΕΚ, με τις συνθήκες που περιγράφονται πιο πάνω.

• Ωστόσο το βασικό πρόβλημα της ΑΕΚ, επιμένω πως παραμένει πρόβλημα κεντρικής επιλογής επικοινωνιακής πολιτικής κι όχι πρόβλημα παρασκηνίου.

• Ούτε βέβαια πρόθεσης να αφήσει το πράγμα στην τύχη του, επειδή… έχει δεχτεί την μοίρα της.

• Αυτά ταιριάζουν μεν στην ψυχολογία του ΑΕΚτζή, έχει μάθει να τα κάνει δεκτά σχεδόν… με χαρά, αλλά στην προκειμένη περίπτωση δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.

• Για την Ένωση αποδεικνύεται πρόβλημα το να διαχειριστεί το ότι από την μία χρεώθηκε ευχαρίστως δημόσια την ενεργητική συμμετοχή στην αλλαγή που έχει συντελεστεί (που την είχε) και από την άλλη να εμφανίζονται περιπτώσεις που νιώθουν οι άνθρωποι της πως κάτι πρέπει να πουν, αλλά να τους πνίγει η αντίφαση που θα βγει προς τα έξω.

• Εκεί, ναι, δημιουργείται αίσθηση αμηχανίας. Που σε συνδυασμό με το ότι γενικότερα η ΑΕΚ δίνει λιγότερη σημασία σε πράγματα που δεσπόζουν στην καθημερινότητα των άλλων δύο, όπως και στον έλεγχο και στην διαμόρφωση της επικοινωνιακής ατζέντας, καταλήγει στην εικόνα που έχουμε.

• Κι από τη στιγμή που υπάρχει αυτό, είναι εύκολο από εκεί και πέρα να αναπτυχθούν σενάρια «παραίτησης», που τα βλέπουμε να αυξάνονται συνεχώς το τελευταίο διάστημα. Και κάνουν τεράστια ψυχολογική ζημιά.

• Είναι το πιο εύκολο σε μια τέτοια ψυχολογική κατάσταση που διαμορφώνεται, να αρχίζουν να διακινούνται τέτοια σενάρια. Στην Ελλάδα είμαστε…

• ΥΓ: Γι’ αυτό που (ξανά) συνέβη στον Άρη, δεν νιώθω την ανάγκη να πω πολλά. Και δεν έχει και καμιά σημασία.

• Εκτός αν από αυτά που θα λέγαμε θα μπορούσε να προκύψει ελπίδα, πως κάποτε η Πολιτεία θα έβγαζε τα χέρια μπροστά από τα μάτια της και θα έβλεπε όλα αυτά που βλέπουμε όλοι και διαμορφώνουν το κλίμα που οδηγεί σε τέτοιες ιστορίες.

• Δεν το κάνει εδώ και χρόνια, δεν έχω καμιά ελπίδα πως θα το κάνει τώρα.

• Υπάρχουν νόμοι και όργανα που θα μπορούσαν πολύ άνετα να αντιμετωπίσουν τουλάχιστον το φαινόμενο της δημόσιας οργανωμένης στοχοποίησης.

• Οι νόμοι δεν εφαρμόζονται, τα αρμόδια όργανα δεν δρουν, δεν θα το κάνουν ούτε τώρα, μετά το 48ωρο της έκφρασης συμπαράστασης στον Άρη. Οπότε …ο σώζον εαυτόν σωθήτω. Όπως συμβαίνει δηλαδή στις κανονικές ζούγκλες.